вызваліцца, ; зак.

  1. Атрымаць свабоду, стань свабодным.

    • В. з палону.
    • В. ад прыгнёту.
  2. Пазбавіцца ад чаго-н. што сціскае, абмяжоўвае, ад непажаданага, шкоднага.

    • В. ад ношы.
    • В. з абдымкаў.
    • В. ад думак.
  3. Стаць свабодным ад якіх-н. абавязкаў, спраў і пад.

    • В. ад работы.
    • В. ад загадвання.
  4. Ачысціцца, стаць пустым, незанятым.

    • Кватэра вызвалілася.
    • Месца вызвалілася.

|| незак. вызваляцца, .

|| наз. вызваленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)