вызваліць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Зрабіць свабодным.

    • В. арыштаваных.
  2. Вярнуць назад (захопленае ворагам).

    • В. горад ад захопнікаў.
  3. Даць каму-н. магчымасць не рабіць чаго-н., пазбавіць ад чаго-н. ці выратаваць ад чаго-н.

    • В. ад дзяжурства.
    • Вызвалены работнік (які выконвае грамадскія абавязкі з вызваленнем ад вытворчай работы).
    • В. ад пакарання.
  4. Звольніць, зняць з работы.

    • В. ад займаемай посады.
  5. Выслабаніць ад чаго-н. грувасткага, цяжкага і пад.

    • В. рукі.
  6. Апаражніць, ачысціць.

    • В. месца для шафы.
    • В. кніжную паліцу.
    • В. нумар у гасцініцы (выехаць з яго).

|| незакончанае трыванне: вызваляць.

|| назоўнік: вызваленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)