Verbum

вызваліць, ✂; зак.

1. Зрабіць свабодным.

   • В. арыштаваных.

2. Вярнуць назад (захопленае ворагам).

   • В. горад ад захопнікаў.

3. Даць каму-н. магчымасць не рабіць чаго-н., пазбавіць ад чаго-н. ці выратаваць ад чаго-н.

   • В. ад дзяжурства.
   • Вызвалены работнік (які выконвае грамадскія абавязкі з вызваленнем ад вытворчай работы).
   • В. ад пакарання.

4. Звольніць, зняць з работы.

   • В. ад займаемай пасады.

5. Выслабаніць ад чаго-н. грувасткага, цяжкага і пад.

   • В. рукі.

6. Апаражніць, ачысціць.

   • В. месца для шафы.
   • В. кніжную паліцу.
   • В. нумар у гасцініцы (выехаць з яго).

|| незак. вызваляць, ✂.

|| наз. вызваленне, ✂.