вывучыць, ✂; зак.

  1. гл. вучыць.

  2. Вучачы, засвоіць; развучыць.

    • В. замежную мову.
    • В. песню.

  3. Навукова даследаваць, пазнаць.

    • В. прычыны засухі.
    • В. старажытную архітэктуру.

  4. Уважліва назіраючы, азнаёміцца, зразумець.

    • В. абстаноўку.

|| незак. вывучаць, ✂ і вывучваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)