вывезці, ; зак.

  1. Везучы, аддаліць, адправіць куды-н., за межы чаго-н.

    • В. бярвенне з лесу.
    • В. дзяцей за горад.
  2. Выручыць, дапамагчы выбрацца з цяжкага становішча (разм.).

    • Вывез шчаслівы выпадак.

|| незак. вывозіць, .

|| наз. вываз, і вывазка, .

|| прым. вывазны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)