вытрываць, ✂; зак.

  1. Цярпліва перанесці (боль, пакуты і пад.), выцерпець.

  2. без дапаўнення. Праявіць вытрымку, сцярпець.

    • Не в. і ўмяшацца ў размову.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)