вытрымка​1 назоўнік | жаночы род

  1. Уменне валодаць сабой, стойкасць, цярплівасць.

    • Праявіць вытрымку.

  2. Час, на працягу якога адкрыты аб’ектыў фатаграфічнага апарата.

    • Зняць з вялікай вытрымкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)