вытрымка1 назоўнік | жаночы род
-
Уменне валодаць сабой, стойкасць, цярплівасць.
- Праявіць вытрымку.
-
Час, на працягу якога адкрыты аб’ектыў фатаграфічнага апарата.
- Зняць з вялікай вытрымкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)