Verbum

выступіць, ✂; зак.

1. Выйсці наперад адкуль-н. з-за чаго-н. ці стаць бачным, праявіцца.

   • З натоўпу выступіла жанчына.

2. Адправіцца ў другое месца, выйшаўшы з месца стаянкі.

   • В. у паход.

3. Прасачыўшыся знутры, паказацца на паверхні.

   • На целе выступілі кроплі поту.

4. Зрабіць, выканаць што-н. публічна.

   • В. з канцэртам, з дакладам.
   • В. у друку супраць каго-н., у абарону каго-н.
   • В. на сходзе.
   • В. супраць несправядлівасці.

|| незак. выступаць, ✂.

|| наз. выступленне, ✂.