выстукаць, ; зак.

  1. Умоўнымі стукамі перадаць, узнавіць (разм.).

    • В. тэлеграму.
  2. Лёгкім пастукваннем пальцамі ці малаточкам па целе абследаваць стан унутраных органаў.

    • В. лёгкія.
    • Доктар выстукаў хворага.

|| незак. выстукваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)