выскаляка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Той, хто любіць скаліць зубы, жартаваць.

  • Выскалякі не давалі праходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)