выручыць, ​✂; зак.

  1. каго (што). Памагчы каму-н. у цяжкіх абставінах.

    • В. з бяды.
    • В. сябра.

  2. Утаргаваць.

    • В. грошы за тавар.

|| незак. выручаць, ✂.

|| наз. выручка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)