вырубіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Зрубіць, пабудаваць што-н.

    • Чаго і з сцяны не вырубіш? (загадка).
  2. Здабыць руду, вугаль.

    • Вырубіў 102 тоны вугалю.

|| незакончанае трыванне: вырубаць.

|| назоўнік: вырубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)