выпусташыць, ✂; зак. (разм.).

  1. Зрабіць пустым, апаражніць.

    • В. торбу сухароў.

  2. перан., каго-што. Пазбавіць маральнай, творчай сілы.

    • В. душу.
    • Бязмэтнае жыццё выпусташыла гэтага чалавека.

  3. перан. Пазбавіць жывога зместу, галоўнага, істотнага (у вучэнні, тэорыі і пад.).

    • В. ідэю.

|| незак. выпустошваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)