выпуклы, ✂.

  1. Які мае сферычную вонкавую паверхню; проціл. увагнуты.

    • Выпуклае шкло.

  2. Які выдаецца наперад, выступае над паверхняй, рэльефны.

    • В. лоб.
    • Выпуклыя літары.

|| наз. выпукласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)