выпуклы прыметнік

  1. Які мае сферычную вонкавую паверхню; процілегласць увагнуты.

    • Выпуклае шкло.

  2. Які выдаецца наперад, выступае над паверхняй, рэльефны.

    • В. лоб.
    • Выпуклыя літары.

|| назоўнік: выпукласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)