вынасіць, ; зак.

  1. Перанесці за некалькі прыёмаў усё, поўнасцю.

    • В. сена з балота.
  2. каго. Пра маці: пранасіць у сабе да родаў.

    • В. дзіця.
  3. перан. Абдумаць да поўнай яснасці, закончанасці.

    • В. новы замысел.
  4. Выцерці, працерці ў выніку доўгага нашэння.

    • Вынашаны касцюм.

|| незак. выношваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)