выкрывальнік, , м.

Той, хто выкрывае каго-, што-н.

  • В. агрэсараў.
  • В. недахопаў.

|| ж. выкрывальніца, .

|| прым. выкрывальніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)