выкраіць,
-
гл. кроіць. -
перан. Удзяліць, з цяжкасцю выдзеліць для чаго-н. - В. вольную часіну.
- В. сродкі на пакупку лесу.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
выкраіць,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)