выкраіць, ✂; зак.

  1. гл. кроіць.

  2. перан. Удзяліць, з цяжкасцю выдзеліць для чаго-н.

    • В. вольную часіну.
    • В. сродкі на пакупку лесу.

|| незак. выкройваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)