выключыць, ; зак.

  1. Вывесці са складу чаго-н.

    • В. з брыгады.
    • В. са спісаў.
  2. Спыніць дзеянне чаго-н. шляхам адключэння ці выключэння.

    • В. радыёпрыёмнік.
    • В. ток.

|| незак. выключаць, .

|| наз. выключэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)