выключна.

  1. часц. Толькі.

    • Ён есць в. раслінную ежу.

  2. прысл. Асабліва, незвычайна.

    • В. здольны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)