выклікаць, ; зак.

  1. Паклікаць адкуль-н., запрасіць, прапанаваць з’явіцца.

    • В. да начальства.
    • В. спевака апладысментамі.
    • В. вучня (прапанаваць адказаць).
  2. каго на што або з інф. Прапанаваць прыняць удзел у чым-н., схіліць на ўзаемнае дзеянне, пачуццё і пад.

    • В. на спаборніцтва.
    • В. бароцца (мерацца сіламі ў спартыўнай барацьбе).
    • В. на шчырую размову.
  3. што З’явіцца прычынай узнікнення чаго-н., парадзіць.

    • В. апетыт.
    • Гэта не выкліча цяжкасцей.
    • Чым быў выкліканы пажар?

|| незак. выклікаць, .

|| наз. выклік, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)