выклік назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. выклікаць.

  2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды-н.

    • З’явіцца па выкліку.
    • В. у суд.
  3. Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым-н.

    • В. на спаборніцтвы.
    • В. на дуэль.
  4. Выражанае позіркам, словамі, учынкамі і пад. жаданне ўступіць у барацьбу.

    • Кінуць в. грамадству (звычайна пра ўчынак, што ідзе ўразрэз з чым-н. агульнапрынятым).
    • У яго словах прагучаў в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)