выкараніцца, ; зак.

Канчаткова знішчыцца, зжыцца.

  • Выкараніліся старыя прымхі.

|| незак. выкараняцца, .

|| наз. выкараненне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)