выканаўчы прыметнік
-
Які ажыццяўляе выкананне рашэнняў, пастаноў заканадаўчых органаў, практычна кіруе чым-н.
- Выканаўчая ўлада.
- В. камітэт.
- В. ліст (дакумент, па якім ажыццяўляецца судовае рашэнне).
-
Які мае адносіны да выканаўцы — да таго, хто выступае з выкананнем якога-н. мастацкага твора.
- Выканаўчае майстэрства.
|| назоўнік: выканаўчасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)