выкалаціць, ✂; зак.

  1. Уручную збольшага абмалаціць, абабіць.

    • В. жыта.

  2. Спагнаць сілай, прымусам або з цяжкасцю атрымаць (разм.).

    • В. нядоімкі.

|| незак. выкалочваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)