выездзіць1, ; зак.

  1. Ездзячы, пабываць у многіх месцах, аб’ездзіць.

    • Выездзіў паўсотні кіламетраў за дзень.
  2. Утрамбаваць яздой, уездзіць.

    • Добра выезджаная дарога.
  3. Ездзячы, дасягнуць якой-н. мэты (разм.).

    • Нічога мы сёння не выездзім.

|| незак. выезджваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)