выездзіць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Ездзячы, пабываць у многіх месцах, аб’ездзіць.

    • Выездзіў паўсотні кіламетраў за дзень.
  2. Утрамбаваць яздой, уездзіць.

    • Добра выезджаная дорога.
  3. Ездзячы, дасягнуць якой-н. мэты (размоўнае).

    • Нічога мы сёння не выездзім.

|| незакончанае трыванне: выезджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)