выезд, ✂, м.

  1. гл. выехаць.

  2. Месца, праз якое выязджаюць.

    • В. на шашу.

  3. Коні з экіпажам і вупражжу (уст.).

|| прым. выязны, ✂.

  • Выязная сесія суда (па-за месцам работы).
  • Выязныя вароты.
  • В. конь (не рабочы; уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)