выезд назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. выехаць.

  2. Месца, праз якое выязджаюць.

    • В. на шашу.
  3. Коні з экіпажам і вупражжу (устарэлае).

|| прыметнік: выязны.

  • Выязная сесія суда (па-за месцам работы).
  • Выязныя вароты.
  • В. конь (не рабочы; устарэлае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)