выехаць,
-
Паехаць, адправіцца з аднаго месца ў другое.
- В. з горада.
- В. з варот.
-
Едучы, паявіцца дзе
-н. - В. на лясную паляну.
- З-за вугла выехала машына.
-
Пакінуць адно месца жыхарства, пераехаўшы на другое.
- Жыхары выехалі.
-
Плаўна вываліцца, выпасці (
разм. ).- Пакет выехаў з рук.
-
перан. , на кім-чым. Выкарыстаць для сваёй выгады чыю-н. працу, якія-н. акалічнасці (разм. неадабр. ).- В. на памочніку.
- В. на акалічнасцях.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)