Verbum

выехаць, ✂; зак.

1. Паехаць, адправіцца з аднаго месца ў другое.

   • В. з горада.
   • В. з варот.

2. Едучы, паявіцца дзе-н.

   • В. на лясную паляну.
   • З-за вугла выехала машына.

3. Пакінуць адно месца жыхарства, пераехаўшы на другое.

   • Жыхары выехалі.

4. Плаўна вываліцца, выпасці (разм.).

   • Пакет выехаў з рук.

5. перан., на кім-чым. Выкарыстаць для сваёй выгады чыю-н. працу, якія-н. акалічнасці (разм. неадабр.).

   • В. на памочніку.
   • В. на акалічнасцях.

|| незак. выязджаць, ✂.

|| наз. выезд, ✂.