выгнаннік, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто знаходзіцца ў выгнанні.

|| ж. выгнанніца, ✂.

|| прым. выгнанніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)