выгнанне, ✂, н.

  1. гл. выгнаць (у 2 знач.).

  2. Вымушанае прабыванне дзе-н. у якасці выгнанага (кніжн.).

    • Жыць у выгнанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)