выгнаць,
-
Гонячы, прымусіць выйсці, выехаць; выдаліць.
- В. жывёлу з хлява.
- В. з работы (
перан. ).
-
Выдаліць сілай, прагнаць.
- В. акупантаў.
- В. дрэнныя думкі з галавы (
перан. ).
-
Здабыць шляхам перагонкі (
спец. ).- В. бочку шкіпінару.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)