выдатны, .

  1. Які вылучаецца сярод іншых, славуты; які карыстаецца надзвычай вялікай вядомасцю.

    • В. вучоны.
  2. Незвычайны, выключны.

    • В. розум.
    • Выдатныя здольнасці.
  3. Вельмі добры.

    • Прадукцыя выдатнай якасці.
    • Ты ж выдатна (прысл.) спяваеш.
  4. выдатна, нескл., н. Самая высокая адзнака (у 4 знач.).

    • Атрымаць выдатна па хіміі.

|| наз. выдатнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)