выдатны прыметнік

  1. Які вылучаецца сярод іншых, славуты; які карыстаецца надзвычай вялікай вядомасцю.

    • В. вучоны.
  2. Незвычайны, выключны.

    • В. розум.
    • Выдатныя здольнасці.
  3. Вельмі добры.

    • Продукцня выдатнай якасці.
    • Ты ж выдатна (прыслоўе) спяваеш.
  4. выдатна, нескланяльнае, н. Самая высокая адзнака (у 4 знач.).

    • Атрымаць выдатна па хіміі.

|| назоўнік: выдатнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)