выдатны прыметнік
-
Які вылучаецца сярод іншых, славуты; які карыстаецца надзвычай вялікай вядомасцю.
- В. вучоны.
-
Незвычайны, выключны.
- В. розум.
- Выдатныя здольнасці.
-
Вельмі добры.
- Продукцня выдатнай якасці.
- Ты ж выдатна (прыслоўе) спяваеш.
-
выдатна, нескланяльнае, н. Самая высокая адзнака (у 4 знач.).
- Атрымаць выдатна па хіміі.
|| назоўнік: выдатнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)