выдатнік, ✂, м.

  1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх вучэбных прадметах.

    • Круглы в.

  2. Работнік, які выдатна выконвае свае абавязкі.

    • В. вытворчасці.
    • В. баявой і палітычнай падрыхтоўкі.

|| ж. выдатніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)