выдаліць, ; зак.

  1. Прымусіць выйсці, знікнуць; перамясціць.

    • В. пабочных асоб.
    • В. прымесі.
  2. Выразаць, выняць шляхам аперацыі.

    • В. пухліну.
    • В. нырку.

|| незак. выдаляць, .

|| наз. выдаленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)