Verbum

выцягнуць, ✂; зак.

1. Прыклаўшы сілу, выняць умацаванае, завязлае і пад. або выдаліць што-н. уцягнутае.

   • В. кій з плота.
   • В. воз з гразі.
   • В. стрэмку.

2. Дастаць, выняць, цягнучы адкуль-н.

   • В. шуфляду са стала.
   • В. шчупака.
   • В. усе жылы (перан. змучыць якімі-н. непрыемнасцямі).
   • З яго слова не выцягнеш (перан.).

3. што Цягай, усмоктваннем выдаліць.

   • Пластыр выцягнуў увесь гной.

4. Нацягнуўшы, павялічыць у даўжыню.

   • В. скуру.
   • В. дрот.

5. Выпрастаць, распасцерці.

   • В. рукі.
   • Легчы, выцягнуўшы ногі.

6. перан., каго. Дапамагчы выйсці з цяжкага становішча, выбавіць (разм.).

   • В. з бяды.

7. Прымусіць, пераканаць выйсці куды-н., пайсці адкуль-н. (разм.).

   • В. з дому.

8. каго, што і без дапаўнення. З цяжкасцю, з напружаннем выканаць, зрабіць што-н. ці дапамагчы каму-н. (разм.).

   • В. план.
   • В. экзамен на чацвёрку.
   • В. слабага вучня.

9. Потайкам забраць чужое, украсці (разм.).

   • В. грошы з кішэні.

|| незак. выцягваць, ✂.

|| наз. выцяжка, ✂ і выцяжэнне, ✂.