выбыць, ; зак. (афіц.).

Перастаць знаходзіцца або лічыцца дзе-небудзь.

  • В. з горада.
  • В. у камандзіроўку.
  • В. са строю.

|| незак. выбываць, .

|| наз. выбыццё, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)