выбухны прыметнік

  1. Які служыць для ўгварэння выбуху (у 1 знач.).

    • Выбухная камера.

  2. Такі, вымаўленне якога суправаджаецца выбухам (пра гукі мовы).

    • Выбухныя зычныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)