выбухнуць, ✂; зак.

  1. Узарвацца.

    • Снарад выбухнуў.

  2. З сілай вырвацца адкуль-н.

    • Полымя з дымам выбухнула з печы.

  3. перан. Нечакана пачацца, раптоўна ўзнікнуць (пра пачуцці, грамадскія ўзрушэнні).

    • Выбухнуў гнеў.
    • Выбухнула забастоўка.

|| незак. выбухаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)