выбрыкваць, ​; незак. (разм.).

  1. Бегаючы, ускідваць заднімі нагамі (пра жывёл).

  2. перан. Гарэзіць, дурэць.

|| аднакр. выбрыкнуць, ✂.

|| наз. выбрык, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)