выбрыкваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Бегаючы, ускідваць заднімі нагамі (пра жывёл).

  2. пераноснае значэнне: Гарэзіць, дурэць.

|| аднакратны дзеяслоў: выбрыкнуць.

|| назоўнік: выбрык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)