выбраннік, , м. (высок.).

Той, хто выбраны кім-н.

  • Дэпутаты Вярхоўнага Савета — выбраннікі народа.
  • В. лесу (перан.).

|| ж. выбранніца, .

|| прым. выбранніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)