выбіцца дзеяслоў | закончанае трыванне
-
З цяжкасцямі выйсці адкуль-н., вызваліцца.
- В. з натоўпу.
- В. з галечы.
- В. з даўгоў.
-
Прабіцца, вылезці з-пад чаго-н. на паверхню.
- Агонь выбіўся з-пад страхі.
- Валасы выбіліся з-пад хусткі.
-
Разбіцца (пра шкло акна).
- Выбілася шыба.
Фразеалагізмы:
- Выбіцца з сіл — вельмі стаміцца, знемагчы.
- Выбіцца з графіка — парушыць графік работ.
- Выбіцца са сну (размоўнае) — доўга не засынаць, часта прачынацца ноччу.
- Выбіцца (або выйсці) у людзі (размоўнае) — пасля доўгіх намаганняў дасягнуць добрага грамадскага становішча.
|| незакончанае трыванне: выбівацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)