Verbum

выбіць, ✂; зак.

1. Ударам выдаліць; з боем выгнаць, адцясніць.

   • В. акно.
   • В. ворага з горада.
   • В. з каляіны (перан. парушыць прывычны спосаб жыцця).

2. Ударамі ачысціць ад пылу.

   • В. дыван.

3. Ударамі зрабіць паглыбленне ў чым-н. і вычаканіць.

   • В. медаль.

4. Знішчыць градам, вытаптаць і пад. (пасевы, поле і т.д.).

   • Град выбіў жыта.
   • В. сцежку ў жыце.

5. З цяжкасцю дамагчыся атрымання чаго-н. (разм.).

   • В. дадатковыя сродкі.

|| незак. выбіваць, ✂.