выбіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Ударам выдаліць; з боем выгнаць, адцясніць.

    • В. акно.
    • В. ворага з города.
    • В. з каляіны (пераноснае значэнне: парушыць прывычны спосаб жыцця).
  2. Ударамі ачысціць ад пылу.

    • В. дыван.
  3. Ударамі зрабіць паглыбленне ў чым-н. і вычаканіць.

    • В. медаль.
  4. Знішчыць градам, вытаптаць і пад. (пасевы, поле і т.д.).

    • Град выбіў жыта.
    • В. сцежку ў жыце.
  5. З цяжкасцю дамагчыся атрымання чаго-н. (размоўнае).

    • В. дадатковыя сродкі.

|| незакончанае трыванне: выбіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)