выбачаць, ✂; незак.

  1. Не караць за што-н., дараваць.

    • Выбачай мне за спазненне.

  2. выбачай(це). Ужыв. пры звароце да каго-н. (часам як пабочнае), калі просяць прабачэння за турботы, непрыемнасць і пад.

    • Выбачайце, тут я пагарачыўся.

|| зак. выбачыць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)