Verbum

вусы, ​^✂, м.

1. Валасы над верхняй губой у мужчын.

   • Ён носіць в.
   • Адгадаваць в.

2. У жывёл: шчаціністыя валасы па баках верхняй губы.

   • Кот варушыць вусамі.

3. Тое, што і вусікі (у 2 і 3 знач.).

◊

• І ў вус (сабе) не дзьме (разм.) — не турбуецца, не клапоціцца ні пра што.
• Матаць (сабе) на вус што (разм.) — запамінаць з якой-н. мэтай, прымячаць.
• Самі з вусамі (разм. жарт.) — не горшыя за іншых.