вусцішны, (разм.).

  1. Ціхі, спакойны.

    • В. лес.
  2. Страшны, жудасны.

    • Адной у хаце стала вусцішна (прысл.).

|| наз. вусцішнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)