вугольнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Чарцёжны інструмент у форме трохвугольніка для вычэрчвання вуглоў, правядзення перпендыкулярных ліній.

  2. Металічная накладка, якая змацоўвае вуглы чаго-н. (рам і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)