Verbum

вучыцца, ​^✂; незак.

1. Засвойваць якія-н. веды, навыкі, звычкі.

   • В. грамаце.
   • В. майстэрству.
   • В. быць самастойным.

2. Атрымліваць адукацыю, спецыяльнасць.

   • В. ў школе.
   • В. на настаўніка.
   • В. за слесара.

|| зак. вывучыцца, ✂.

|| наз. вучоба, ✂ і вучэнне, ✂.

• Гады школьнай вучобы або школьнага вучэння.
• Палітычная вучоба.
• Быць на вучобе.
• Паслаць на вучобу каго-н.