вучыцца, ✂;
-
Засвойваць якія
-н. веды, навыкі, звычкі.- В. грамаце.
- В. майстэрству.
- В. быць самастойным.
-
Атрымліваць адукацыю, спецыяльнасць.
- В. ў школе.
- В. на настаўніка.
- В. за слесара.
||
||
- Гады школьнай вучобы або школьнага вучэння.
- Палітычная вучоба.
- Быць на вучобе.
- Паслаць на вучобу каго
-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)