Verbum

вучыць, ✂; незак.

1. каго чаму і з інф. Перадаваць каму-н. якія-н. веды, навыкі, звычкі.

   • В. англійскай мове.
   • В. сына плаваць. В. гаспадарыць.

2. перан., каго чаму і з інф. Настаўляць чаму-н., пабуджаць да чаго-н.

   • В. паважаць старэйшых.
   • В. дзяцей толькі добраму.

3. з дадан. сказам. Абгрунтоўваць, развіваць якую-н. тэорыю, думку, погляд.

   • Тэорыя вучыць, што свядомасць чалавека ёсць прадукт яго грамадскага жыцця.

4. Займаючыся, засвойваць, запамінаць.

   • В. урок.
   • В. верш.
   • В. ролю.

5. Караць, біць (разм.).

   • Мала вас вучылі дубцом!

|| зак. вывучыць, ✂ і навучыць, ✂.

|| наз. вывучка, ✂.

• Аддаць на вывучку.

|| наз. навучанне, ✂.

• Усеагульнае абавязковае навучанне.

|| наз. вучэнне, ✂.