вучыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. каго чаму і з інфінітывам: Перадаваць каму-н. якія-н. веды, навыкі, звычкі.

    • В. англійскай мове.
    • В. сына плаваць. В. гаспадарыць.
  2. пераноснае значэнне, каго чаму і з інфінітывам: Настаўляць чаму-н., пабуджаць да чаго-н.

    • В. паважаць старэйшых.
    • В. дзяцей толькі добраму.
  3. з дадан. сказам. Абгрунтоўваць, развіваць якую-н. тэорыю, думку, погляд.

    • Тэорыя вучыць, што свядомасць чалавека ёсць продукт яго грамадскага жыцця.
  4. Займаючыся, засвойваць, запамінаць.

    • В. урок.
    • В. верш.
    • В. ролю.
  5. Караць, біць (размоўнае).

    • Мала вас вучылі дубцом!

|| закончанае трыванне: вывучыць і навучыць.

|| назоўнік: вывучка.

  • Аддаць на вывучку.

|| назоўнік: навучанне.

  • Усеагульнае абавязковае навучанне.

|| назоўнік: вучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)