вухнуць, ​✂; зак.

  1. Усклікнуць «вух».

    • Вухнуўшы, ударыў ломам па лёдзе.
    • Вухнула сава.

  2. Тое, што і бухнуць (у 1 знач.).

    • Глуха вухнуў гром.

|| незак. вухкаць, ✂.

|| наз. вухканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)