вучань,
-
Той, хто вучыцца ў школе ці ў прафесійна-тэхнічным вучылішчы.
- В. сярэдняй школы.
- В. рамеснага вучылішча.
-
Той, хто вучыцца чаму
-н. у каго-н. - В. шаўца.
- В. слесара.
-
Паслядоўнік чыйго
-н. вучэння (да 2знач. ); той, хто вывучыў што-н. пад кіраўніцтвам каго-н. - В. славутага савецкага генетыка Вавілава.
- Дастойны в. свайго настаўніка.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)