воўк назоўнік | ніякі род
Драпежная жывёліна сямейства сабачых, звычайна шэрай масці.
- Колькі ваўка ні кармі, ён усё роўна ў лес глядзіць (прыказка).
- І ваўкі сыты і авечкі цэлы (прымаўка).
- Хоць воўкам вый (вельмі дрэнна, становішча бязвыхаднае).
- Воўкам глядзець (пазіраць) (глядзець панура, варожа).
Фразеалагізмы:
- Біты воўк (размоўнае) — пра бывалага, вопьггнага чалавека.
- Марскі воўк (размоўнае, адабральнае) — пра бывалага, вопытнага марака.
|| памяншальная форма: ваўчок.
|| зборны назоўнік: ваўкаўё.
|| прыметнік: воўчы і ваўчыны.
- Воўчы апетыт (вельмі моцны).
Фразеалагізмы:
- Воўчы білет (пашпарт) — у царскай Расіі: дакумент з адзнакай паліцыі аб палітычнай ненадзейнасці яго ўласніка.
- Воўчы закон — беззаконне, якое падтрымліваецца грубым насіллем.
- Воўчыя грыбы — агульная назва неядомых грыбоў.
- Воўчыя ягады — чырвоныя або чорныя плады ядавітых лясных раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)