воўк назоўнік | ніякі род

Драпежная жывёліна сямейства сабачых, звычайна шэрай масці.

  • Колькі ваўка ні кармі, ён усё роўна ў лес глядзіць (прыказка).
  • І ваўкі сыты і авечкі цэлы (прымаўка).
  • Хоць воўкам вый (вельмі дрэнна, становішча бязвыхаднае).
  • Воўкам глядзець (пазіраць) (глядзець панура, варожа).

Фразеалагізмы:

  • Біты воўк (размоўнае) — пра бывалага, вопьггнага чалавека.
  • Марскі воўк (размоўнае, адабральнае) — пра бывалага, вопытнага марака.

|| памяншальная форма: ваўчок.

|| зборны назоўнік: ваўкаўё.

|| прыметнік: воўчы і ваўчыны.

  • Воўчы апетыт (вельмі моцны).

Фразеалагізмы:

  • Воўчы білет (пашпарт) — у царскай Расіі: дакумент з адзнакай паліцыі аб палітычнай ненадзейнасці яго ўласніка.
  • Воўчы закон — беззаконне, якое падтрымліваецца грубым насіллем.
  • Воўчыя грыбы — агульная назва неядомых грыбоў.
  • Воўчыя ягады — чырвоныя або чорныя плады ядавітых лясных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)