ворчык, ✂, м.

Прыстасаванне для прыпрэжкі каня ў дапамогу каранніку.

  • Хадзіць на ворчыку.

|| прым. ворчыкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)